ارائه مقالات رسمی طراحي اپ موبایل

زمانی که iOS و اندروید منتشر شدند، برای اینکه بتوانید بسط نرم افزار برای آن‌ها طراحی اپلیکیشن را خاطر بگیرید، می بایست از ابزار های ساکن که خویش این شرکت ها ساخت و ساز کرده بودند به کار گیری میکردید. برای iOS دور و بر اپلیکیشن نویسی XCode و گویش Objective-C به کارگیری می شد. برای اندروید هم پلاگین های Android SDk که روی اطراف های اپ نویسی Eclipse و NetBeans نصب می‌شد به یار و همدم لهجه جاوا بایستی به کارگیری می شد.
اپ نویسی گوشی به چه شکل جاری ساختن می گردد

البته امروز خیلی چیزها عوض گردیده اند. و آیتم های بسیار بیشتری در مشت شما قرار دارا‌هستند. یعنی تعداد بیشماری از ابزار، فرم ورک ها و پلتفرم ها و اکوسیستم های جامعی برای اپلیکیشن نویسی گوشی وجود دارا‌هستند. ولی با اینکه نحوه های بسیار متعددی وجود داراست که می توانید از آن‌ها به کار گیری نمایید، می توانیم آنان را در یکسری گروه کلی قرار بدهیم.
بسط مستقر (Native Development)

این بدیهی میباشد که ما خواهیم توانست نرم‌افزار نویسی تلفن همراه را با به کارگیری از ابزار ها و سیستم ادله هایی که به وسیله شرکت های تولید کننده اعلام می گردند، ایفا بدهیم. همانگونه که اشاره کردم برای iOS می‌توانید از XCode و گویش Objective-C استعمال نمائید. البته اپل یک لهجه نو به اسم Swift ایجاد نموده است که الان لهجه انتخابی برای گسترش اپلیکیشن های iOS شناخته می‌شود.

در دنیای اندروید اما زیاد مورد فرق نکرده میباشد. به جز اینکه گوگل گوشه و کنار اپلیکیشن نویسی Android Studio که منحصر خودش هست را معرفی کرد اما لهجه نرم‌افزار نویسی به عبارتی جاوا ما‌نده میباشد. (ولی در صورتیکه خیلی دل و جرأت دارین میتونین از C و C++ هم استعمال کنین :دی).

یکی‌از اختلال هایی که گسترش مستقر (Native Development) داراست این میباشد که می بایست تمامی کدهای نرم افزار خودتان را هم در اندروید و هم در iOS مجدد از تازه بنویسید. ( از جمله چنانچه بخواین هم ویندوز فون یا این که یکی‌از پلتفرم های دیگه رو پشتیبانی کنین، بایستی همگی نرم افزار رو مجدد از جدید بنویسین).

ولی شاید در بسیار از مورد ها، این مورد زیاد تعالی نباشد. البته چنانچه نرم افزار شما نیاز دارااست که در چندین پلتفرم حضور داشته باشد، بایستی بدین تصور کنید که برای ارائه آپ تو دیت های بعدی، بدون چاره میباشید چند توشه ورژن نو را برای پلتفرم های گوناگون ساخت نمایید که ممکن میباشد یه خرده هزینه مازاد روی دست شما بگذارد.

همینطور نرم‌افزار نویسی گوشی در پلتفرم های iOS و اندروید تماما متعدد میباشد. ابزار ها فرق میکنند، گویش ها متعدد میباشند، فرم ورک ها یکسان نیستند و حتی فرآیند نرم افزار نویسی آنان مانند هم وجود ندارد. یعنی در شرایطی که بخواهید یک نرم افزار را برای اندروید و iOS منتشر فرمایید، می بایست دو پلتفرم به طور کامل منقطع و غیر وابسته را خاطر بگیرید.

زمانی که iOS و اندروید منتشر شدند، برای اینکه بتوانید بسط نرم افزار برای آن‌ها طراحی اپلیکیشن را خاطر بگیرید، می بایست از ابزار های ساکن که خویش این شرکت ها ساخت و ساز کرده بودند به کار گیری میکردید. برای iOS دور و بر اپلیکیشن نویسی XCode و گویش Objective-C به کارگیری می شد. برای اندروید هم پلاگین های Android SDk که روی اطراف های اپ نویسی Eclipse و NetBeans نصب می‌شد به یار و همدم لهجه جاوا بایستی به کارگیری می شد.
اپ نویسی گوشی به چه شکل جاری ساختن می گردد

البته امروز خیلی چیزها عوض گردیده اند. و آیتم های بسیار بیشتری در مشت شما قرار دارا‌هستند. یعنی تعداد بیشماری از ابزار، فرم ورک ها و پلتفرم ها و اکوسیستم های جامعی برای اپلیکیشن نویسی گوشی وجود دارا‌هستند. ولی با اینکه نحوه های بسیار متعددی وجود داراست که می توانید از آن‌ها به کار گیری نمایید، می توانیم آنان را در یکسری گروه کلی قرار بدهیم.
بسط مستقر (Native Development)

این بدیهی میباشد که ما خواهیم توانست نرم‌افزار نویسی تلفن همراه را با به کارگیری از ابزار ها و سیستم ادله هایی که به وسیله شرکت های تولید کننده اعلام می گردند، ایفا بدهیم. همانگونه که اشاره کردم برای iOS می‌توانید از XCode و گویش Objective-C استعمال نمائید. البته اپل یک لهجه نو به اسم Swift ایجاد نموده است که الان لهجه انتخابی برای گسترش اپلیکیشن های iOS شناخته می‌شود.

در دنیای اندروید اما زیاد مورد فرق نکرده میباشد. به جز اینکه گوگل گوشه و کنار اپلیکیشن نویسی Android Studio که منحصر خودش هست را معرفی کرد اما لهجه نرم‌افزار نویسی به عبارتی جاوا ما‌نده میباشد. (ولی در صورتیکه خیلی دل و جرأت دارین میتونین از C و C++ هم استعمال کنین :دی).

یکی‌از اختلال هایی که گسترش مستقر (Native Development) داراست این میباشد که می بایست تمامی کدهای نرم افزار خودتان را هم در اندروید و هم در iOS مجدد از تازه بنویسید. ( از جمله چنانچه بخواین هم ویندوز فون یا این که یکی‌از پلتفرم های دیگه رو پشتیبانی کنین، بایستی همگی نرم افزار رو مجدد از جدید بنویسین).

ولی شاید در بسیار از مورد ها، این مورد زیاد تعالی نباشد. البته چنانچه نرم افزار شما نیاز دارااست که در چندین پلتفرم حضور داشته باشد، بایستی بدین تصور کنید که برای ارائه آپ تو دیت های بعدی، بدون چاره میباشید چند توشه ورژن نو را برای پلتفرم های گوناگون ساخت نمایید که ممکن میباشد یه خرده هزینه مازاد روی دست شما بگذارد.

همینطور نرم‌افزار نویسی گوشی در پلتفرم های iOS و اندروید تماما متعدد میباشد. ابزار ها فرق میکنند، گویش ها متعدد میباشند، فرم ورک ها یکسان نیستند و حتی فرآیند نرم افزار نویسی آنان مانند هم وجود ندارد. یعنی در شرایطی که بخواهید یک نرم افزار را برای اندروید و iOS منتشر فرمایید، می بایست دو پلتفرم به طور کامل منقطع و غیر وابسته را خاطر بگیرید.